Jako datę narodzin braniewskiego sportu przyjmuje się 17 kwietnia 1947 roku, kiedy to powstał Klub Sportowy Błękitni. Na czele grupy pionierów stali: dr Jan Chmiel, były zawodnik Czarnych Lwów i Stanisław Kulpa. Pomagali im Karol Iwański, Stanisław Rogalski i Tadeusz Lekarewicz. Niebawem powstał drugi klub sportowy - Gwardia Braniewo. W rozegranym meczu piłkarskim pomiędzy obu klubami zwycięstwo - 6:1 - przypadło Błękitnym. W kwietniu 1948 r. doszło do połączenia KS Błękitni z niezrzeszonymi grupami sportowymi - powstał klub sportowy SKS Zatoka. W tym samym miesiącu SKS Zatoka rozegrała swój debiutancki mecz w B-klasie z WKS Salwa Morąg. Braniewianie przegrali to spotkanie 3:4. Na przełomie lat 1948/50 powstała w Gwardii sekcja bokserska. Czołowymi zawodnikami byli: Karol Iwański, Jerzy Żembrowski, Józef Ksiąszczak i Zdzisław Sobski. Do roku 1956 w braniewskim sporcie nic ciekawego się nie działo.
Jego rozwój został zahamowany i ograniczał się praktycznie tylko do piłki nożnej. Była szansa na powstanie silnej sekcji pływania, ale jej nie wykorzystano. Piłka nożna 20 września 1957 roku dobiegły końca rozgrywki B-klasy województwa olsztyńskiego. Awans do klasy A zdobyła Zatoka Braniewo. W następnym roku Zatoka wywalczyła premię w postaci awansu do III ligi. Trzeci decydujący mecz pomiędzy Zatoką a Olimpią Olsztynek zakończył się wygraną braniewian 3:1. Liczni kibice z Braniewa, którzy na ten mecz przybyli różnymi środkami transportowymi, nie wykluczając ciężarówek, po ostatnim gwizdku sędziego wbiegli na murawę z transparentem "Witamy KS Zatokę w III lidze". Zatoka wystąpiła w składzie: Zadora-Reginis, Kurek, Iwaniak, Maczko, Walentyn, Gościcki, Wesoły, Staszczyński, Berger, Kowalski. W 1959 roku Zatoka odniosła kilka zwycięstw, ale były też porażki. Beniaminek swoją grą dostarczył wielu fanom braniewskiej piłki nożnej dużo emocji i wzruszeń. Zajęcie trzeciego miejsca przyjęto z optymizmem i z nadzieją Zatoka przystąpiła w 1960 roku do rozgrywek , które były prowadzone przez Okręgowy Związek Piłki Nożnej w Olsztynie systemem wiosna-jesień. Najstarszym piłkarzem był Henryk Roszak, który miał zaledwie 24 lata, a najmłodszymi: 18-latkowie - Andrzej Boryczka, Czesław Reginis i Jan Matczuk. W kadrze Zatoki byli także: A. Ilkiewicz, B. Zalewski, R. Chorzewski, J. Maludziński, E. Hodora, A. Wojtkowiak, J. Wojda, G. Franik, Z. Czyż, B. Czapiewski, Z. Kogut, Cz. Staszczyński, E. Idem, E. Kowalski. Zatoka mistrzem III ligi W przedostatniej kolejce rundy rewanżowej Zatoka zwyciężyła Granicę Kętrzyn 5:0. Po piętach braniewianom deptała Warmia Olsztyn, która pokonała Grunwald Ostródę i miała 2 punkty straty do Zatoki. Tylko te dwie drużyny miały szansę na tytuł mistrza. Decydujący mecz rozegrał się w Olsztynie. Do stolicy Warmii przyjechało około tysiąca braniewskich kibiców, gorąco dopingujących swoich pupilów. W historycznym spotkaniu 14 lipca piłkarze WKS Zatoka wystąpili w składzie: Ilkiewicz-Matczuk, Ziółkowski, Maludziński, Staszczyński, Roszak, Czyż, Czapiewski, Kogut, Idem, Tracz. Goście po trafieniach Tracza w 10 minucie i Czapiewskiego w 13 prowadzili już 2:0. W 63 min. Kogut podwyższył na 3:0, a dwie bramki Okrzesika tylko zmniejszyły rozmiary zwycięstwa. Zatoka zdobyła tytuł mistrza, co uprawniło ją do walki o II ligę.
Przegrana II liga
7 sierpnia 1960 roku rozpoczęły się rozgrywki o wejście do II ligi. Zatoka miała za rywali Pomorzanina Toruń-wicemistrza woj. bydgoskiego i Arkę Gdynia- mistrza woj. gdańskiego. Zatoka przegrała w Toruniu 0:4, potem z Arką w Gdyni 0: 6 i Braniewie 1:3. Zwycięstwo z Pomorzaninem 3:1 nie zmieniło już sytuacji. Pod wodzą trenera Czesława Staszczyńskiego w 1966 r. tytuł mistrza okręgu olsztyńskiego juniorów wywalczyła Zatoka. Do czołowych piłkarzy należeli bracia Marian i Henryk Orłowscy, Czesław Świerczek, Mirosław Tomaszewicz, Edward Owczarek i bramkarz Henryk Rogoziński. W latach siedemdziesiątych Zatoka przeżywała kryzys - zmieniając nawet nazwę na Zastal. Był też jeden z sezonów, w którym piłkarze Zatoki spadli do A-klasy. III liga W latach osiemdziesiątych trener Staszczyński doprowadził seniorów Zatoki do mistrza woj. elbląskiego, a później, po dramatycznych potyczkach, do III ligi. W pierwszym, barażowym meczu o wejście do III ligi w Braniewie Zatoka zremisowała z Legią Chełmża 1:1 i mało kto liczył na udany rewanż na obcym boisku. Tymczasem Alfred Pawlak i jego koledzy rozmontowali defensywę Legii i już w 1 minucie objęli prowadzenie. Później dołożyli jeszcze dwie bramki i wygrali 3:0. Obecnie piłkarze dzielnie grają kolejny sezon na szczeblu centralnym. Po drodze zdobyli także puchar Polski i dopiero bydgoski Zawisza-wtedy drużyna II ligowa - wyeliminowała Zatokę.
W roku 1998 Zatoka dysponowała w III lidze bardzo dobrym składem i była czołowym zespołem na zapleczu II ligi. Zatrzymanie takich zawodników, jak eksreprezentant Polski, Adam Fedoruk, Marek Zawada, Tomasz Reginis i Cezary Lisiewicz przekraczało znacznie możliwości finansowe klubowej kasy. Po przyjściu trenera Witolda Kulika jest szansa w 2000 roku na utrzymanie statusu III-ligowca.
Boks
W historii braniewskiego sportu miejscowym sympatykom dostarczyła także emocji sekcja boksu Zatoki Braniewo. W końcu lat pięćdziesiątych trenerem bokserów był mistrz Eupropy z 1953 roku, Józef Kruża, który dojeżdżał na treningi z Tczewa. Na ringu w Olsztynie w 1959 roku bokserzy Zatoki wywalczyli cztery tytuły wicemistrza województwa olsztyńskiego. Zdobyli je: Przedrzymierski, Konkel, Miszkiel i Kliszcz. W punktacji drużynowej Zatoka zajęła II miejsce za Budowlanymi Olsztyn. W barwach Zatoki w roku 1962 walczył także Stanisław Gajewski, później czołowy pięściarz drużynowego mistrza Polski Hutnika Kraków i wicemistrz Polski seniorów w wadze średniej. W historii braniewskiego pięściarstwa nastąpiła poźniej długa przerwa, ale obecnie, pod okiem młodego szkoleniowca, jakim jest Radosław Brochocki, jego podopieczni mogą się pochwalić kilkoma znaczącymi sukcesami. Piotr Czachowski-bokser w wadze koguciej - zdobył tytuł wicemistrza Polski i był pierwszy w pucharze Polski, walcząc w klasie juniorów młodszych. Nie gorszy był Zbigniew Jakuć w wadze średniej, zdobywając drugie miejsce w mistrzostwach Polski. Marek Nadziejko w wadze papierowej wywalczył złoto. Ich sukcesy kontynuuje Tomasz Zygo, przywożący z mistrzostw i pucharu Polski medale z cennych kruszców.
Piłka siatkowa
W okresie przynależności Zatoki do pionu wojskowego pod patronatem Powszechnej Spółdzielni Spożywców powołano w Braniewie klub sportowy LZS Handlowiec. W swojej krótkiej, bo niespełna 10-letniej historii, sekcja piłki siatkowej miała kilka znaczących sukcesów. W roku 1964 siatkarki Handlowca zdobyły IV miejsce w Mistrzostwach Polski Zrzeszenia Ludowych Zespołów Sportowych, zajęły także II miejsce w A-klasie i zwyciężyły w krajowym turnieju o puchar "Dziennika Ludowego". Jednak za największy sukces należy uznać zdobycie wicemistrzostwa Polski LZS w Kielcach w 1965 roku. Handlowiec wystąpił wtedy w składzie: Lidia Łapińska, Jadwiga Cybulska, Alicja Weraksa, Weronika Wrzeszczycka, Maria Woroniecka, Ewa Bisewska, Natalia Urbanowicz, Halina Owczarek i Helena Czerniak. Tradycje siatkówki w mieście nad Pasłęką są nadal kontynuowane. W chwili obecnej siatkarki Powiatowo-Uczniowskiego Klubu Sportowego Cent-Volley Braniewo dzielnie walczą pod okiem trenera Tomasza Jodki w różnych grupach wiekowych w województwie warmińsko-mazurskim. W roku ubiegłym zajęły trzecią pozycję w kadetkach w makroregionie pomorskim. Pod koniec 1999 roku zwyciężyły w kategorii młodziczek na ogólnopolskim turnieju w Słupsku.
Brydż
Wielu kibicom może to się wydać dziwne, ale największy sukces w dziejach braniewskiego sportu był dziełem brydżystów. W 1995 roku podczas Międzynarodowego Kongresu Bałtyckiego rozegrano Mistrzostwa Polski systemem Patona. Braniewianie zajęli w tych zawodach jedenaste miejsce, grając w składzie: Stanisław Charun-Adam Jakubiak i Ryszard Pichla-Ryszard Socha. Za występującą wtedy w A-klasie Zatoką znalazły się zespoły I-ligowe oraz ekipy zagraniczne